Herbestemming is al jaren het beste medicijn tegen leegstaande gebouwen. Er zijn in heel het land talloze inspirerende voorbeelden te vinden. Het meest bekend is misschien wel de Dominicanenkerk in Maastricht. Deze eeuwenoude kerk verloor lang geleden de functie van gebedshuis en werd na die tijd onder meer ingezet als fietsenstalling, carnavalstempel en slangenhuis (!). Tegenwoordig huist er een prachtig vormgegeven boekhandel in, die recht doet aan het monument.
Ook Het Drentse Landschap zoekt regelmatig naar nieuwe bestemmingen voor oude gebouwen. Bekend zijn natuurlijk de boerderijen die een nieuw leven hebben gekregen als woning. Maar er zijn ook minder voor de hand liggende vormen van hergebruik. Zoals een mini-dierentuin in een monumentale boerderij in Orvelte en een financieel advieskantoor in de pastorie van Bovensmilde.
Dit jaar zijn we met twee bijzondere herbestemmingsprojecten bezig. Misschien wel de grootste én de kleinste in de geschiedenis van onze stichting. De grootste is natuurlijk Oldengaerde. In de havezate komen naast twee logiesappartementen ook publieksruimten. In het bouwhuis van Oldengaerde komt in de toekomst een vakantiewoning. Mooie nieuwe bestemmingen die het landgoed levend houden.
Klein maar fijn
Verder naar het Noorden, bij Roderesch, wordt dit jaar gewerkt aan een project in de categorie ‘klein maar fijn’. In het bosgebied Noorderduinen staat een heel klein theehuisje uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Het is destijds gebouwd als onderdeel van het landgoed van de uit Groningen afkomstige familie Landweer. Het staat inmiddels enkele jaren leeg. Maar niet lang meer! Na een grondige restauratie zal het dienst doen als schrijvershuisje of kluizenaarshut. Een plek voor rust, bezinning en inspiratie.
Iedere keer als ik er kom valt me de bijzondere sfeer van het huisje en het omliggende gebied op. De sporen van de tijd laten zich er sterk voelen. Een plek voor romantici. Het is niet voor niets dat dit soort huisjes vooral opkwamen vanaf het eind van de 18e eeuw, tijdens de Romantiek. Landgoedeigenaren lieten op hun landgoed grotten, mysterieuze houten hutjes of andere fantasiebouwsels zonder functie (zogenaamde folly’s) bouwen, waar naar verluidt (maar niet altijd naar waarheid) monniken of kluizenaars verbleven. Veel van deze bouwsels zijn in de loop der tijd helaas verdwenen.
In ons huidige tijdsgewricht, waarin overprikkeling voortdurend op de loer ligt, is het mooi een plek te kunnen (her)scheppen waar je je even terug kunt trekken uit de ‘rat race’ van alledag. Een plek om alleen te zijn.
Geef een antwoord