Leuk om te doen

  • Alle activiteiten
  • Wandelen en fietsen
  • Informatiecentra
  • Vakantiewoningen
  • Educatie

Goed om te weten

  • Actueel
  • Blog
  • Nieuwsbrief
  • Steun ons
  • Zoeken

Over Het Drentse Landschap

  • Dit zijn wij
  • Natuurgebieden
  • Erfgoed
  • Contact
  • Steun ons
  • shop

Doneren

  • Facebook
  • Twitter
  • LinkedIn
  • Instagram
  • YouTube
  • Home
  • Dit zijn wij
    • Werken bij Het Drentse Landschap
    • Kwartaalblad
    • Gebouwen te huur
    • Samenwerkingsverbanden
    • Fondsen
    • Groen & Fit Collectief
  • Activiteitenoverzicht
  • Wandelen en fietsen
  • Natuurgebieden
  • Informatiecentra
  • Erfgoed
  • Actueel
  • Contact
  • Blog
  • Steun ons
    • Word beschermer
    • Cadeau Beschermerschap
    • Periodieke schenking
    • Nalaten
    • Fonds op Naam
    • Word bedrijfssponsor
    • Word vrijwilliger
  • Webwinkel
Home › Dingen zijn mooier dan mensen

Dingen zijn mooier dan mensen

Laatst gaf ik in het Drents Archief een lezing over Oldengaerde. Omdat ik weinig tijd maar veel te vertellen had ben ik niet ingegaan op de vroegere bewoners van het huis. Dat was voor sommigen misschien een teleurstelling, want de bewoningsgeschiedenis van voorname huizen spreekt vaak tot de verbeelding. Oldengaerde heeft bijvoorbeeld onderdak geboden aan bekende geslachten als de Van Echtens en de Van Dongens. Zij woonden hier samen met hun bedienden. Downton Abbey in Drenthe.

Dat zorgt soms voor prachtige verhalen, maar mij gaat het meer om het huis zelf. Misschien ook omdat al die mensen, al die namen, vergankelijk zijn. Inwisselbaar bijna. Als passanten in een verhaal dat zich over eeuwen uitstrekt en waar de constante factor, het huis, de hoofdrol opeist. En met het huis bedoel ik niet alleen het huis zelf, maar alle fysieke verschijnselen die de tand des tijds weerstaan, of althans proberen te weerstaan. Dus naast het huis ook de schilderijen die aan de muren hangen, de tuin, de bijgebouwen, de landschappelijke structuren, etc.

Het wezen van erfgoed is dat het ons overleeft. Dat het overgaat op volgende generaties. In de hoop dat die generaties er op de juiste manier mee om zullen gaan.  En het op waarde weten te schatten. Zekerheid geeft dat natuurlijk niet. Ook over de verbouwing die wij op dit moment in Oldengaerde uitvoeren zullen toekomstige generaties hun oordeel vellen. Wij, tijdige passanten, zijn dan allang uit beeld verdwenen.

Eeuwenoude huizen als Oldengaerde zwijgen over de levens die er zijn geleid. Geen woord over de mooie momenten en de tragedies die zich er hebben afgespeeld. Of over de misdaden die er zijn gepleegd. Het gebouw heeft het allemaal laten gebeuren, in stilte, zonder te oordelen. Zonder morren heeft het zich de grillen van opeenvolgende eigenaren en bewoners laten welgevallen. En het zal altijd blijven zwijgen. We kunnen Wikipediapagina’s vullen of audiotours ontwikkelen, maar het huis zelf blijft stil.

Monumentale huizen bezitten een eigen waarde. We kunnen ervan houden terwijl we met de architect, eigenaar of bewoner niets hebben. Of deze zelfs verafschuwen. Denk aan het indrukwekkende bouwwerk La coupole van Nazi Duitsland. Dat geldt overigens niet alleen voor de bouwkunst, maar voor alle vormen van kunst. Neem de muzikale erfenis van Michael Jackson. De muziek wordt nog volop gespeeld, maar sinds de onthullingen over misbruik willen veel mensen van de maker niets meer weten. 

Noem me een misantroop, maar ik vind de dingen die de mensen maken vaak mooier dan de mensen die de dingen maken.

Volg blog Oldengaerde

Controleer je inbox of spammap om je abonnement te bevestigen.

Reacties

  1. Martijn zegt

    04/06/2020 op 21:44

    Goedendag

    Zou het Harstikke leuk vinden om op de hoogte gehouden te worden met de vorderingen van de oldegearde waar ik op dit moment als schilder werkzaam bent en dit met alle liefde doet om ieder detail weer terug te brengen

    Beantwoorden

Geef een antwoord Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Blog Oldengaerde

Eind 2013 droeg de familie Willinge het eeuwenoude landgoed Oldengaerde over aan Het Drentse Landschap. Een prachtig gebaar, maar ook een uitdaging. Want hoe houd je zo’n bezit ook voor de toekomstige generaties in stand? Hoe zorg je er voor dat nu en in de toekomst zoveel mogelijk mensen ervan kunnen genieten? In deze blog neemt Frank van der Velden je mee in een zoektocht naar antwoorden op deze en vele andere vragen.

Over mij


Mijn naam is Frank van der Velden. Ik werk als hoofd van de afdeling Erfgoed bij Het Drentse Landschap. Samen met mijn collega’s draag ik de zorg voor de gebouwen en monumenten van de stichting. Waar de een het liefst de geschiedenis van een plek of monument ontleedt en de andere zich richt op de techniek van het bouwen, gaat mijn aandacht vooral uit naar het levend houden van die tastbare getuigen van ons verleden. Zodat huidige én toekomstige generaties van de schoonheid van de bouwkunst in Drenthe kunnen blijven genieten.

Volg blog Oldengaerde

Controleer je inbox of spammap om je abonnement te bevestigen.

Blogs

Een oproep voor meer kleur 1

Een grote, denkbeeldige strik

Armoede boven opsmuk

Oude ruimtes, nieuwe herinneringen

De kers op de taart

Dingen zijn mooier dan mensen

De duivel schuilt in het detail

Verandering moét!

Da Vinci in Dwingeloo

Vergankelijkheid

Behang uitkiezen

De waarde van stilte

Landgoederen vermarkten?

Nieuwe ontdekkingen

Een gezamenlijk kunstwerk

Een patiënt die de dokter overleeft

De verwoestende kracht van vuur

Raadselachtige sporen…

… is het grote niet weerd!

Orde en Chaos

De status van een nutteloos gazon

Over tuinen en koken

Over buitenplaatsen en golfbewegingen

Wie goat los!

Het ware karakter zit van binnen

Liefde voor karakteristieke koppen

Niet aan de kant gooien

De ‘Villa Rustica’ Oldengaerde

Onzichtbaar

Schoonheid als offer

Water, de grote vijand

Oldengaerde anno 2317?

titel

HetDrentseLandschap

Titel

postcode-loterijprovincie-drenthe

Titel

Disclaimer
Privacyverklaring
Intranet